W marcu zakończony został cykl produkcyjny wina musującego Riesling 2008. W skrócie przebiegał następująco: wino bazowe Riesling z rocznika 2008 na wiosne 2009 poddane zostało wtórnej fermentacji w butelkach "szampańskich" i następnie dwuletniemu dojrzewaniu nad osadem drożdżowym do marca 2011. Jest to klasyczna, tradycyjna, szampańska metoda produkcji wina musującego. Ostatnia czynność to usuwanie osadu drożdżowego, ponowne korkowanie i zabezpieczenie korków oraz finał czyli… degustacja. Wino musujące, w którym pożądana jest wyższa kwasowość, wydaje się być dobrym rozwiązaniem dla Rieslinga, odmiany o wysokiej zawartości kwasów.

Swego rodzaju „chrzest bojowy” wino to przeszło na ślubie Szymona i Bogusi. Podejście ryzykowne ale wino obroniło się znakomicie. Drugi, po winie musującym sposób na wysokie kwasy w naszych owocach to wyżej wzmiankowane wino wzmacniane, naturalnie słodkie typu Porto.W przypadku tego wina dodatek destylatu winnego o mocy 60% powoduje rozcieńczenie fermentującego moszczu i spadek zawartości kwasów o ok.20% oraz przerwanie fermentacji i pozostawienie cukru gronowego (fruktozy i glukozy) na poziomie 100-120g/l. Efekt tej metody to wino w stylu Porto nadające się do długiego dojrzewania. Wyjątkowo dobre wyniki uzyskaliśmy przy trochę lekceważonej odmianie Sibera. W tym roku okazało się że odmiana ta owocuje z pączków zapasowych (u większości odmian bezpłodnych). Dowód na to że aby określić stopień przydatności odmiany do lokalizacji trzeba ją kilka(naście) lat w konkretnym miejscu uprawiać. To samo dotyczy winnicy jako całości. Przed nami kilkanaście (kilkadziesiąt) lat jej uprawiania; w tym kilka lat chudych jak 2009, 2011; kilkanaście lat przeciętnych, kilka lat znakomitych i być może jeden rok wybitny. A więc- do roboty.